02 paź Wyrok skazujący to nie koniec świata
Tematyka dzisiejszego postu dotyczy sytuacji, gdy sami lub osoba bliska zderzy się z machiną państwową i zostanie, potocznie mówiąc skazana.
Punktem wyjścia w takiej sytuacji jest na pewno informacja, czy mamy do czynienia z wyrokiem pierwszej instancji czy sądu odwoławczego.
Wyrok pierwszej instancji
W tym przypadku wyrok jest nieprawomocny i mamy możliwość złożenia wniosku o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku i doręczenie odpisu wyroku wraz z pisemnym uzasadnieniem.
1.
Taki wniosek składa się pisemnie w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku do sądu, który rozstrzygał sprawę.
2.
Po otrzymaniu z sądu egzemplarza wyroku wraz z uzasadnieniem możemy się od niego odwołać, czyli wnieść apelację.
3.
Termin na apelację wynosi czternaście dni. Wnosi się ją w przypadku, gdy sprawę rozpoznawał Sąd Rejonowy do Sądu Okręgowego, gdy wyrok w pierwszej instancji wydał sąd Okręgowy do sądu Apelacyjnego.
Co zrobić, jeżeli z jakiegoś powodu przegapiliśmy termin do złożenia wniosku o uzasadnienie lub nie wnieśliśmy apelacji?
Jeśli przeszkoda miała charakter od nas niezależny np. sąd doręczył przesyłkę na zły adres mamy prawo wystąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu. Po jego pozytywnym rozpoznaniu otrzymamy wyrok z uzasadnieniem lub nasza apelacja zostanie przyjęta. Należy przy tym jednak Pamiętać, że w takiej sytuacji wyrok jest już prawomocny i podlega wykonaniu.
Prawomocne orzeczenie
Gdy orzeczenie jest prawomocnego, a więc sprawa jest już po rozpoznaniu apelacji lub minął bezpowrotnie termin do złożenia odwołania, wyrok będzie podlegał wykonaniu.
W praktyce więc sąd przystąpi do realizacji wymierzonej kary. Zgodnie z treścią przepisu art. 32 kodeksu karnego mamy następujące kary:
- ograniczenia wolności;
- grzywny;
- pozbawienia wolności;
- dożywotniego pozbawienia wolności.
Kara grzywny
Sąd wykonując kare grzywny, wzywa skazanego do jej zapłaty. W praktyce najczęściej w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania w tym zakresie.
Należy pamiętać, że istnieje możliwość rozłożenia kary grzywny na raty lub nawet jej umorzenia. Istnieje również możliwość zamiany tej kary na karę wpierw ograniczenia wolności, a następie pozbawienia wolności.
O karze grzywny, rozłożeniu na raty, umorzeniu i zamianę więcej znajdziecie na naszym blogu.
Należy również pamiętać, że po ogłoszeniu orzeczenia powstanie możliwość wzruszenia już prawomocnych orzeczeń w zakresie orzeczonego dożywotniego zakazu i zmiana tego środka karnego na środek terminowy.
Kara ograniczenia wolności
Karę ograniczenia wolności sąd orzeka w miesiącach i latach w wymiarze od miesiąca do dwóch lat. Wykonywanie tej kary polega na:
- zobowiązaniu do wykonywania nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym;
albo
- potrąceniu w wymiarze od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd.
Po prawomocnym orzeczeniu, najczęściej kurator sądowy wezwie nas na rozmowę, podczas której wskaże nam miejsce wykonywania tej kary. Kurator również będzie kontrolował czy kara ta jest prawidłowo wykonywana.
W przypadku skazania na tę karę musimy pamiętać, że kara ta podlega zamianie na zastępczą karę pozbawienia wolności, jeżeli nie jest przez skazanego wykonywana. Istnieje również możliwość skrócenia tej kary, gdy wykonywania jest przez co najmniej połowę okresu, na jaki została orzeczona.
Więcej o karze ograniczenia wolności, możliwości jej zamiany oraz o jej skróceniu napisaliśmy na blogu na wprawni.pl w poście „Praca na cele społeczne„.
Kara pozbawienia wolności
Kara pozbawienia wolności
Kara pozbawienia wolności jest najbardziej dolegliwym środkiem reakcji na przestępstwo, orzeka się ją w miesiącach i latach od miesiąca do dwudziestu lat.
W niniejszym opracowaniu skupimy się na krótkoterminowych karach pozbawienia wolności, ponieważ w stosunku do takich przypadków nie zawsze skazanie oznacza pobyt w zakładzie karnym.
Sąd wydając wyrok może zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności. Przepisy kodeksu karnego przewidują taką możliwość w stosunku do sprawcy, który skazany został na karę w wymiarze do jednego roku pozbawienia wolności, a w chwili popełnienia przestępstwa nie był uprzednio skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.
W takim przypadku sąd wyznacza okres próby, który może trwać od jednego roku do trzech lat, a wobec sprawcy młodocianego oraz sprawcy, który popełnił przestępstwo z użyciem przemocy na szkodę osoby wspólnie zamieszkującej, okres próby wynosi od dwóch do pięciu lat. W okresie próby sąd może nałożyć na skazanego określone obowiązku z art. 72 § 1 k.k., takie jak obowiązek informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby lub obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego.
Jeśli próba przebiegnie pozytywnie, kara zostaje uznana za odbytą. Należy przy tym pamiętać, że sąd zarządzi karę, jeżeli w okresie próby popełnimy podobne umyślne przestępstwo do tego, za jakie zostaliśmy wcześniej skazani oraz może zarządzić gdy, w okresie próby naruszamy porządek prawny w szczególności popełnimy czyn zabroniony.
Orzeczona kara nie została zawieszona
W sytuacji, gdy orzeczona kara nie została zawieszona, pozostaje nam możliwość złożenia wniosku o odroczenie wykonania kary albo w przypadku kary w wymiarze nieprzekraczającej jednego roku i sześciu miesięcy wniosku o udzielenie zgody na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego.
1.
Po pozytywnym uwzględnieniu wniosku o odroczenie wykonana kary, mimo prawomocnego wyroku, kara ta nie jest wykonywania przez ustalony w treści postanowienia sądu okres wynoszący maksymalnie rok albo do ustania przyczyny w przypadku odroczenia ze względów zdrowotnych. Przy uwzględnieniu wniosku o SDE, karę odbywamy w miejscu zamieszkania, w określonych godzinach ustalonych w harmonogramie.
2.
W sytuacji, gdy minął okres odroczenia lub nie możemy złożyć wniosku o dozór elektroniczny, orzeczoną karę pozbawienia wolności należy wykonać.
Nakaz doprowadzenia
Zgodnie z aktualnymi przepisami kodeksu karnego wykonawczego, przeciwnie do poprzedniego stanu prawnego, ustawodawca zrezygnował z wezwania do odbycia kary. W aktualnym stanie prawnym sądy po prawomocnym zakończeniu sprawy wystawiają nakaz doprowadzenia, który realizowany jest przez funkcjonariuszy policji.
Funkcjonariusze policji po otrzymaniu nakazu doprowadzenia, najczęściej udają się do miejsca zamieszkania i w przypadku zastania osoby poszukiwanej, zatrzymują ją i doprowadzają do najbliższego aresztu śledczego wynikającego z treści nakazu doprowadzenia.
Po przekroczeniu bramy aresztu śledczego, na wstępnie osadzony przez pewien okres najczęściej 14 dni przebywa na celi przejściowej, w tym czasie sprawa się stan zdrowia oraz komisja penitencjarna podejmuje decyzję o skierowaniu do właściwej jednostki penitencjarnej.